Ο Δημήτριος Κατούνης γεννήθηκε το 1794 στη Γαλάτιστα Χαλκιδικής. Πριν ακόμα ενηλικιωθεί μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη για να μάθει τη τέχνη του ράφτη. Με το που ενηλικιώνεται εγκαθίσταται στην Ερμούπολη της Σύρου.

Γίνεται ναυτικός, ιδρύει δική του ναυτιλιακή εταιρεία, αποκτά δικά του καράβια και ασχολείται με το εμπόριο. Το 1844 σε ηλικία 50 ετών επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη.

Επενδύει τα χρήματά του σε ακίνητα. Δε παντρεύτηκε όμως ποτέ, ούτε απέκτησε παιδιά. Καθίσταται όμως πατέρας ολόκληρης της Ελληνικής Κοινότητας. Μέγας ευεργέτης της Ορθοδόξου Ελληνικής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης, αντιπρόσωπος της Κοινότητας Ελλάδος, εκ των ιδρυτών της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Ανδρών Θεσσαλονίκης (Φ.Α.A.Θ.) και μέγας ευεργέτης αυτής, ο Δημήτριος Κατούνης προσφέρει τα εισοδήματά του για τη ίδρυση ελληνικών σχολείων, την ανέγερση ναών, την ανέγερση του Νοσοκομείου της Ελληνικής Κοινότητας (Θεαγένειο), προσφέροντας δωρεάν περίθαλψη αλλά και εργασία σε πολλούς Γαλατιστέους.

Την περιουσία του μετά το θάνατό του τη διαθέτει στην Ελληνική Κοινότητα, στη Φ.Α.A.Θ., στο σχολείο της Γαλάτιστας, στο Νοσοκομείο της Σύρου, και στα δύο ανίψια του. Η είδηση του θανάτου του δημοσιεύεται στις 28 Ιανουαρίου 1884. Η ταφή του γίνεται πρόχειρα. Μετά από αντίδραση των συντεχνιών της Θεσσαλονίκης, η κηδεία του γίνεται μεγαλοπρεπώς στις 22 Φεβρουαρίου χωροστατούντος του επισκόπου Αρδαμερίου–Γαλατίστης Κωνστάντιου, παρουσία του πρώην επισκόπου Αρδαμερίου-Γαλατίστης Άνθιμου, επιφανών της πόλης και πλήθος κόσμου.

Το 1888 η Ελληνική Κοινότητα κατασκευάζει μνημείο με τη σαρκοφάγο του σε κεντρική θέση στο Κοιμητήριο της Ευαγγελίστριας.

Το 1951 το Κοινοτικό Συμβούλιο της Κοινότητας Γαλάτιστας ονομάζει το τμήμα της επαρχιακής οδού Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου που περνά από τη Γαλάτιστα, οδό Δημητρίου Κατούνη.

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης δίνει σε μια σημαντική οδό της πόλης το όνομά του. Σήμερα ο Σύλλογος Γαλατιστέων καθιερώνει εκδηλώσεις προς τιμή του.